Piętnastoletnia kotołaczka. Jej niebieskie włosy są krótkie i proste. Nie potrafi jeszcze się zmieniać w kota, zawsze jest w ludzkiej formie z ogonem i uszami. Imię dostała po matce, a nazwisko po ojcu. Została odebrana rodzinie w wieku dwunastu lat i trafiła na dwory. Książeta, królowie, szlachcici wykorzystywali ją na różne sposoby, a także torturowali, by wyładować swoją wściekłość lub nudę na czymś. Dzięki kociej natury przeżywa bez problemu, więc jest cennym nabytkiem. Na szczęście nie wykorzystywano jej seksualnie, bo to by zniszczyło młodą kotołaczkę.
- Nie mam prawa do głosu, muszę być im uległa... - Tak ci odpowie Kahairel, gdy zapytasz, czemu nie sprzeciwi się im.
Takie życie zostawia ślady w psychice... Ma wiecznie smutny wzrok granatowych oczu, często jej ciało jest pokryte licznymi bandażami. Odzywa się tylko wtedy, gdy jest tylko pytana, bo tak ją nauczono. Brutalnie nauczono, ale jednak.
Chciałabym wrócić do rodziców...
Jej rodzice od roku nie żyją. Próbowali odzyskać swoją córkę i spotkała ich okrutna kara, czyli ezgekucja. Powieszono ich w centrum stolicy, by ostrzeć pozostałe kotołaki przed próbą odzyskania swoich dzieci, niegdyś im zabranych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz